Józef Ignacy Kraszewski (1812-1887) ścigany przez czynowników po powstaniach, wędrując tropem setek rodaków, postanowił zamieszkać w Dreźnie. Znalazł na zapleczu zielonej Dresdner Heide w pięknej dzielnicy Radeberger Vorstadt wspaniałą willę usytuowaną 500 metrów od prawego brzegu Łaby. Kupił ten budynek w 1863 roku i już podobno na drugi dzień zaczął pisać „Starą baśń”. Tak, tak. Po dwóch miesiącach poeta Ludwig Kasstein zawiózł Józefa Ignacego Kraszewskiego do zamku Stolpen. W twierdzy tej hrabina Anna Konstancja von Cosel, najbardziej wpływowa metresa Augusta Mocnego, przypłaciła swoje matrymonialne aspiracje 49 latami niewoli. Średniowieczne lochy i komnaty tortur takie spowodowało zamieszanie w głowie najpłodniejszego polskiego pisarza, że już wieczorkiem zarysował się pierwszy szkic „Hrabiny Cosel”. Tak, tak.

Kraszewskiego tak zafrapowały więzienia i tortury prowadzone w czasach średniowiecza w Dreźnie i okolicy, że w wolnych chwilach odwiedzał twierdzę Dresden, gdzie więziono alchemika Johanna Friedricha Boettgera, czy rozbójnika Lipsa Tulliana. Podejrzliwy, że mogą go śledzić (co de facto miało miejsce, przekonamy się o tym później) spotykał się w tych lochach przede wszystkim z wciąż napływającymi do Drezna Polakami z zaborów, między innymi z Adamem Mickiewiczem. Największy romantyk właśnie w Dreźnie napisał III część Dziadów zwanych przez niektórych „Dziadami Drezdeńskimi”. Willę Kraszewskiego odwiedzał także Zygmunt Krasiński. Polonia w stolicy Saksonii rosła w siłę dochodząc pod koniec 1885 roku do sześciu tysięcy osób. Autora „Starej Baśni” aresztowano i osadzono w Magdeburgu w tym samym więzieniu, w którym znalazł się później Józef Piłsudski. Choroba spowodowała, że po roku odsiadki pisarza zwolniono. Sprzedał willę i osiadł w San Remo. Pochowano pisarza w 1887 roku u o.o. Paulinów na Skałce.

W  muzeum Kraszewskiego nie ma wiele oryginalnych rekwizytów po pisarzu. Są tutaj stałe ekspozycję dwujęzyczne, odbywają się wystawy, organizowane są odczyty, koncerty, Polsko-Niemieckie Dni Kultury.